Zaterdag 1 februari was het om 11.15 verzamelen voor de busreis naar Papendal, voor de uitwedstrijd tegen Vitesse. Eenmaal aangekomen op het nationaal sportcentrum lag daar een schitterend complex. Ik weet niet wie het betaald heeft, maar een deel van de schuld is wel daar opgebouwd, denk ik zo. Het was in ieder geval een mooi gebouw, met een tribune die uitkeek op het hoofdveld. Wegens een vervallen wedstrijd mocht de JO17-1 daar aan treden en dat veld zag er een stuk beter uit dan het andere veld, achter het gebouw. Het was overigens ook prachtig winterweer, fris, windstil en een stralende zon. Het grootste gedeelte van het veld lag ook te baden in die fijne zon, behalve het strafschopgebied wat pal onder de bomen van de lommerrijke omgeving lag.

Beide ploegen hadden hun eerste wedstrijd, vorige week, in de 2e divisie verloren, dus er viel wat recht te zetten. Buitenveldert deed dat met een middenvelder die vorige week nog spits was, de lange spits was terug in de basis op de nummer 9 positie. Na 3 minuten gaf de keeper van Vitesse een lange bal, die via het hoofd van een BTV-verdediger richting de zijlijn hobbelde. De centrale verdediger van BTV trok een sprint, had de bal binnen kunnen houden, maar liet deze uit lopen. Uiteindelijk kwam de bal van de rechtervleugel op links terecht, waar hij hoog naar de tweede paal werd gegooid. De spits kopte de bal vanaf de achterlijn terug en bij de tweede paal werd deze simpel ingetikt, 1-0 Vitesse. Juist wat je niet wil, een snelle achterstand. BTV pakte de handschoen op, viel frivool aan, maar Vitesse was een stuk effectiever. Binnen 20 minuten het 3-0, waarbij 3 van de eerste 4 serieuze aanvallen van Vitesse een goal opleverden; de 2-0 was een snoeihard schot onderkant lat van buiten de 16, waarbij BTV geen druk op de bal gaf en de 3-0 was een scherp indraaiende corner die werd binnen geknikt. Net zo een corner vanaf de andere kant werd net voor de doellijn weggewerkt.

BTV voetbalde echt wel leuk mee, maar dat is niet genoeg op dit niveau. Eigenlijk net zoals vorige week ontbrak het aan scherpte in de laatste fase. Na de 3-0 deed Buitenveldert heel snel iets terug door uit een vlot lopende aanval de 3-1 te maken, maar de kansen op meer werden niet benut. Zo was een voorzet van de linksback net te hard voor de rechtsbuiten en koos de nummer 10 vogelvrij voor de keeper voor een lobje, wat de boomlange keeper zo uit de lucht plukte, waar misschien een hard schot beter was geweest. Aan inzet ontbrak het ook niet bij BTV, de aanvoerder raakte geblesseerd aan zijn pols, maar bleef ondanks de pijn op het veld. De nummer 8 en 4 kwamen hard met elkaar in botsing, maar gingen onverdroten door. Rust 3-1.

Ondanks de achterstand was het gevoel nog goed in de rust, er zat meer in. Maar na een minuut of 10 liet de buitenspel staande spits van Vitesse slim de bal lopen voor de linksbuiten die dat niet stond en die werkte af, 4-1. Bij BTV gingen de koppies hangen en was het restant van de wedstrijd een tikkeltje vrijblijvend. BTV wisselde uiteindelijk de hele bank, kreeg nog 3 goals om de oren, maar maakte via de ingevallen middenvelder met nummer 16 wel de mooiste treffer van de dag; een vrije trap van een meter of 5 buiten de 16 werd over de lange keeper in de verre hoek gekruld. Eindstand 7-2. Uithuilen in de bus terug en volgende week met frisse moed thuis tegen Almere City. Ik zie u daar.